Βενιζελικά Λήμνου (ιστορία + συνταγή)

Το σημείο αποβίβασης του Ελ.Βενιζέλου, όπως είναι σήμερα

Η άφιξη του Ελευθέριου Βενιζέλου στο νησί της Λήμνου το 1933, έγινε με πολεμικό πλοίο. Αποβιβάστηκε στην πρωτεύουσα του νησιού, το Κάστρο (Μύρινα), στον Ρωμέικο γιαλό, στους πρόποδες του ενέτικου κάστρου, κάτω από το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής.

Την εποχή αυτή το νησί “βούλιαζε” ακόμα απ’ τους πολυάριθμους πρόσφυγες της μικρασιατικής καταστροφής και οι επισκέψεις Βενιζέλου στο νησί, αποτελούσαν γεγονός ιδιαίτερης σημασίας για πρόσφυγες και ντόπιους.

Από νωρίς είχε συρρεύσει πλήθος κόσμου για την υποδοχή του, κι ένα κοριτσάκι πήγε κοντά του για να τον καλωσορίσει με μία ανθοδέσμη. Ο ενθουσιασμός της ήταν τέτοιος, που δεν ξεκόλλησε από δίπλα του μέχρι που έφτασαν στο σπίτι της θείας του για να “τρατάρουν” τον πρωθυπουργό ένα απ’ τα παραδοσιακά (αλλά ανώνυμα ακόμα λημνιακά φοντάν).

Μέρες πριν συζητούσαν οι κυρίες της φιλοπτώχου, που είχαν αναλάβει την ευθύνη της υποδοχής του, για το ποιό θα ήταν το κατάλληλο κέρασμα για τον εθνάρχη. Τελικά μαζί με τα άλλα τοπικά εδέσματα που είχαν ετοιμάσει, αποφάσισαν να φτιάξουν και τις “μπάλες με το αμύγδαλο” τις οποίες περιποιήθηκαν ιδιαιτέρως και τις στόλισαν με γλάσο βανίλιας.

Το αποτέλεσμα ήταν ένα γλυκό που θα ζήλευε και το πιο εκλεπτυσμένο ζαχαροπλαστείο της Ευρώπης.

Ο Βενιζέλος δοκίμασε ένα απ’ τα φοντάν κι ενθουσιάστηκε τόσο που ζήτησε και δεύτερο. Από τότε οι ανώνυμες ως τότε “μπάλες με το αμύγδαλο”, απέκτησαν όνομα. Έγιναν τα γλυκά του Βενιζέλου….τα βενιζελικά.

Στη χρονιά που ακολούθησε ο Βενιζέλος επισκέφτηκε τη Λήμνο συνολικά επτά φορές (ίσως γιατί ήξερε πως πάντα τον περίμενε ένας δίσκος με φρεσκοφτιαγμένα ομοεπώνυμα φοντανάκια)

Λίγο καιρό μετά τον πρωθυπουργό, το νησί επισκέφτηκε κι ο βασιλιάς, στον οποίο επίσης προσέφεραν βενιζελικά (βέβαια αν ήξερε την ονομασία τους, μάλλον δεν θα δοκίμαζε ούτε ένα).

Συνταγή:

Υλικά:

• μισό κιλό αμύγδαλα (με τη φλούδα)

• μιάμιση πλάκα κουβερτούρα (ή 180 γραμ τριμμένη κουβερτούρα)

• ένα φλιτζάνι λικέρ (κουαντρό, αμαρέττο, ή πικραμύγδαλο)

• κονιάκ για τα χέρια (όσο χρειαστεί)

• ένα φλιτζάνι σιρόπι (αρκετά πυκνό):

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σιρόπι απ’ οποιοδήποτε γλυκό του κουταλιού, ή να φτιάξουμε νέο με:

περίπου 150 γρ ζάχαρη και περίπου 120 ml νερό

• Για άσπρο γλάσο θα χρειαστούμε περίπου 350 γραμ. βανίλια υποβρύχιο (όχι μαστίχα)

• Για μαύρο γλάσο βλ. μέσα στη συνταγή)

Εκτέλεση:

Ετοιμάζουμε πρώτα το σιρόπι ανακατεύοντας σε ένα κατσαρολάκι τη ζάχαρη με το νερό για περίπου 5 λεπτα, ώσπου να λιώσει καλά η ζάχαρη, και το αφήνουμε να κρυώσει (το σιρόπι πρέπει να είναι αρκετά πυκνό).

Στο μεταξύ, ψιλοκοπανίζουμε τα αμύγδαλα στο γουδί (ή τα αλέθουμε στο μπλέντερ, προσεκτικά όμως να μην γίνουν σκόνη).

Τα αδειάζουμε σε ένα δοχείο και προσθέτουμε την καλοαλεσμένη κουβερτούρα μας. Ανακατεύουμε πολύ καλά τα υλικά μας, και έπειτα προσθέτουμε το λικέρ. Τελευταίο ρίχνουμε όσο σιρόπι χρειάζεται για να δέσει η μάζα των υλικών μας.

Ξανά ανακατεύουμε πολύ καλά όλα μαζί τα υλικά, και αφού βρέξουμε τα χέρια μας με μπόλικο κονιάκ, πλάθουμε το μείγμα σε μικρά σφαιρικά σοκολατάκια (μπαλίτσες) που αφήνουμε για 24 ώρες σε δροσερό μέρος, για να στεγνώσουν καλά και να σφίξουν.

Την άλλη μέρα λοιπόν, βάζουμε τη βανίλια σε ένα μπρίκι και τη λιώνουμε σε χαμηλή φωτιά (προσοχή όμως να μη βράσει).

Βουτάμε τις μπαλίτσες μία μία μέσα στη λιωμένη βανίλια (με οδοντογλυφίδα ή με κουταλάκι), ώστε να τυλιχτούν καλά, και τα τοποθετούμε σε μια σχάρα ή σ’ ένα δίσκο.

Αν χρειαστεί επαναλαμβάνουμε το “βούτηγμα” στη βανίλια, άλλη μια φορά, κι αν η βανίλια στο κατσαρολάκι έχει αρχίζει στο μεταξύ να πήζει, την ξαναζεσταίνουμε όσες φορές χρειαστεί.

Αφού τελειώσουμε, αφήνουμε τα βενιζελικά μας να στεγνώσουν χωρίς να ακουμπούν μεταξύ τους (περίπου μισή ώρα).

Εάν θέλουμε το γλάσο να είναι σκούρο, ανακατεύουμε όση βανίλια χρειαζόμαστε για την ποσότητα των σκούρων βενιζελικών μας, με τριμμένη κουβερτούρα (ποσότητα αναλόγως πόσο σκούρο θέλουμε το χρώμα τους) και ανακατεύουμε πολύ καλά, μαζί με λίγο σπορέλαιο και λίγο μέλι.

Εάν θέλουμε πιο “επαγγελματική δουλειά” και διαθέτουμε κορνέ ζαχαροπλαστικής, κάνουμε ένα ψιλό σχεδιάκι με γραμμούλες στο πάνω μέρος απ’ τα βενιζελικά μας (συνήθως σε σχήμα σπιράλ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και χρωματιστή βανίλια). Κατόπιν κόβουμε αν θέλουμε λίγο το κάτω μέρος για να “στέκονται” καλύτερα, και τα τοποθετούμε σε ατομικές χάρτινες θήκες που κυκλοφορούν στο εμπόριο.

Η παραπάνω δοσολογία, βγάζει περίπου 30 βενιζελικά, τα οποία μπορούμε να διατηρήσουμε για περισσότερο από ένα μήνα, όμως σε δροσερό περιβάλλον και σε δοχείο που να κλείνει καλά.

Κείμενο: Πηνελόπη Ν. Δάλλη

Πηγές:

• Limnos-lixoudies.gr/κασπακ’νες λιχουδιές

• Eφημερίδα «Η Φωνή της Ατσικής»

• FoodsAndSuperFoods.com

• Skyexpress.gr

• Gastronomos.gr

• Culinaryflavors.gr

• Σελίδα fb: Λήμνος-Lemnos Island